-----------------------------------------------------------------------------
We
zitten nu al 5 uur in de auto en Anna en ik moeten naar de wc. We stoppen op
een parkeerterrein waar 3 cafés omheen zitten. Het blijkt dat er maar 1 café is
met een wc. Als Anna en ik het café binnenstappen kijken allemaal vieze oude
mannetjes ons aan. Sommige met een gebit met gouden tanden en sommige zonder
gebit, gadverdamme! Als we richting de wc’s lopen blijven ze ons aanstaren.
Anna zwaait natuurlijk vrolijk terug, maar ik kijk naar de grond en ik loop
snel door. Als we bij de wc’s aangekomen zijn glip ik snel een hokje in. Als ik
me omdraai zie ik dat het geen normale wc is, maar een staande wc! Het zijn
allemaal staande wc’s! Het is dus een echt mannen café! “Annaaa!” gil ik.
“Britt, doe rustig! Gaaf toch? Ik heb altijd al is in een staande wc willen
plassen!” roept Anna blij. Ik sla mijn hand voor mijn hoofd. Tuurlijk, Anna
ziet het weer positief in. Nou het moet maar, denk ik. Als ik de wc’s uit loop
gruwel ik nog na. Alle oude mannetjes staren me weer aan. Ik loop snel het café
uit. Anna loopt -nog zwaaiend naar de oude mannetjes- achter me aan. “Mam!”
roep ik. “Het was een mannen café! Het waren alleen maar staande wc’s! Iew! Het
was zó vies!” “Oh wat leuk, heb ik altijd al in willen plassen!” roept mijn
moeder. “Ja dat zei ik ook al!” zegt Anna. Ik zucht. Hier heb ik toch niks aan?
Ik stap boos de auto weer in. Als iedereen zit rijden we weer verder. Mijn
vader zet de radio harder en ineens begint iedereen mee te zingen. Behalve ik
natuurlijk. Ik irriteer me aan hun lelijke gezang dus ik pak mijn telefoon en
doe mijn oortjes in. Gelukkig heb ik mijn eigen vakantieplaylist gemaakt, zodat
ik niet naar mijn vader’s stomme muziek hoef te luisteren. 3 uur later moet iedereen
weer even naar de wc. Gelukkig parkeren we nu bij de Burger King. Daar zijn
tenminste normale wc’s. Ik loop het restaurant in richting de wc’s. Opgelucht
plof ik op de bril neer. Als ik klaar ben wil ik wc-papier pakken. Maar dan zie
ik dat dat op is. Anna is de wc al uit maar gelukkig zit mijn moeder nog naast
me. “Mam?” vraag ik. Er komt geen antwoord. “Mam? Halloohoo? Ik heb hier geen
wc-papier!” Als er weer geen antwoord komt bons ik op de muur tussen ons in.
“Nou ja zeg, blijf eens van die muur af jonge dame!” klinkt een kakkerige
damesstem naast me. Dat is niet mijn moeder! “Oh pardon mevrouw, ik dacht dat
mijn moeder daar zat!” Zeg ik snel. “Heeft u misschien wat wc-papier voor mij?”
vraag ik aan de vrouw. “Nee hoor, je bekijkt het maar!” klinkt de stem boos. De
vrouw trekt door en loopt de wc’s uit. “Bitch!” roep ik haar nog na. Daar zit
ik dan. Alleen op de wc zonder wc-papier. Dan maar afdruppelen. Ik trek snel
mijn broek omhoog, gooi de deur open en glip het hokje naast me in. Daar pak ik
wat wc-papier. Daarna loop ik snel de wc’s uit. “Hèhè! Dat duurde lang!” roept
Anna als ik terug kom lopen. “Het wc-papier was op.” zeg ik chagrijnig. Ik plof
snel de auto weer in.
-----------------------------------------------------------------------------
Zo, dat was deel 2 alweer. Ik hoop echt dat jullie het verhaal een beetje leuk vinden. Bedankt voor het lezen!
-xoxo- Simone♥
Geen opmerkingen:
Een reactie posten